Το 1975, ο Αμερικανός φυσικός και μαθηματικός Τζακ Χέδερινγκτον (Jack Hetherington) του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν θέλησε να δημοσιεύσει στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters μερικά από τα αποτελέσματα της έρευνάς του στον τομέα της φυσικής χαμηλών ενεργειών. Ένας συνάδελφός του, στον οποίο ο Χέδερινγκτον είχε δώσει την εργασία του για μια δεύτερη ματιά, επισήμανε ότι είχε χρησιμοποιήσει κατά λάθος στο κείμενο το πρώτο πληθυντικό, το «εμείς», παρόλο που ο Χέδερινγκτον ήταν ο μοναδικός συντάκτης. Το περιοδικό θα απέρριπτε την εργασία λόγω αυτού του αμελητέου λάθους.
Ξέρω τι σκέφτεστε: τίποτα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα απλό Ctrl + F. Όμως, το 1975 οι άνθρωποι δεν έγραφαν στο Microsoft Word, αλλά σε γραφομηχανές. Δεν υπήρχε εύκολος τρόπος το λάθος να διορθωθεί χωρίς το άρθρο να δακτυλογραφηθεί απ’ την αρχή. Τι έκανε λοιπόν ο Χέδερινγκτον; Αντί να σπαταλήσει τον χρόνο του για να ξαναγράψει το άρθρο χρησιμοποιώντας το πρώτο ενικό, απόφασισε -όπως κάθε τεμπέλης που σέβεται τον εαυτό του- να προσθέσει έναν έτερο συντάκτη ώστε το πρώτο πληθυντικό να βγάζει νόημα: τον Φ.Ντ.Τ. Γουίλαρντ.
Το 1975, εκτός από το Microsoft Word, δεν υπήρχε ούτε το internet, ούτε και το Google Scholar. Ακόμα και αν υπήρχαν όμως, ακόμα και αν κάποιος αναζητούσε το όνομα «Φ.Ντ.Τ. Γουίλαρντ», δε θα το έβρισκε σε κανένα πανεπιστήμιο ή ερευνητικό κέντρο. Γιατί ο Φ.Ντ.Τ. Γουίλαρντ δεν ήταν επιστήμονας. Δεν ήταν καν άνθρωπος. Ήταν γάτος.
Η Καθημερινή Φυσική συνεχίζει να υπάρχει χάρη σε ανθρώπους σαν κι εσάς. Αν θα σας άρεσε να συνεχίσει να υπάρχει και να έχετε πρόσβαση σε όλα τα γράμματα, μπορείτε να γίνετε μέλος με μόλις 15€ τον χρόνο.