Εμένα πάλι ενας σχετικός αλλά διαφορετικός προβληματισμούς με απασχολούσε μικρότερο. Αν και ενστερνιζομαι ότι από πρακτική άποψη, δεν επηρέαζει πραγματικά την εμπειρία ή την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας αν ζούμε σε προσομοίωση ή οχι, δεν είχα πεισθεί (ούτε τώρα έχω, αλλά έχει προπολλου πάψει να με απασχολεί - όπως ποτέ δεν με απασχόλησε αν ζω σε προσομοίωση) ότι ο,τι ζω "υπαρχει" και δεν είναι απλά ο,τι μου ξεφουρνιζει το μυαλό μου. Δηλαδή ο υπέρ-υπολογιστής που λεει το κείμενο είναι το μυαλό μου (με ερωτηματικό το "μου") και όλοι οι άλλοι δεν υπάρχετε.
Εμένα πάλι ενας σχετικός αλλά διαφορετικός προβληματισμούς με απασχολούσε μικρότερο. Αν και ενστερνιζομαι ότι από πρακτική άποψη, δεν επηρέαζει πραγματικά την εμπειρία ή την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας αν ζούμε σε προσομοίωση ή οχι, δεν είχα πεισθεί (ούτε τώρα έχω, αλλά έχει προπολλου πάψει να με απασχολεί - όπως ποτέ δεν με απασχόλησε αν ζω σε προσομοίωση) ότι ο,τι ζω "υπαρχει" και δεν είναι απλά ο,τι μου ξεφουρνιζει το μυαλό μου. Δηλαδή ο υπέρ-υπολογιστής που λεει το κείμενο είναι το μυαλό μου (με ερωτηματικό το "μου") και όλοι οι άλλοι δεν υπάρχετε.
Αυτό μοιάζει με έναν εγκέφαλο Boltzmann! https://en.wikipedia.org/wiki/Boltzmann_brain